Modern otoriterlik, bireyin yalnızca haklarını değil, ruhsal bütünlüğünü de hedef alır. Sivil ölüm, itibarsızlaştırma, medya baskısı ve siyasallaşmış yargı, bireyde stres, çaresizlik ve yabancılaşma yaratır. Bu durum toplumun direnme kapasitesini zayıflatır. Psikolojik yıkımı önlemenin yolu, bireysel direnişin ötesinde, kolektif dayanışma ve hakikati savunma pratiğinden geçer.

ChatGPT: Medyanın susturulması, yalnızca ifade özgürlüğünün değil, demokratik toplumun hafıza ve sorgulama gücünün yok edilmesidir. Otoriter yapılar medya aracılığıyla tek sesli bir gerçeklik inşa eder. Gazetecilik yerini propagandaya bırakır, yurttaş edilgenleşir. Basın özgürlüğü, toplumun hakikatle bağını koruyan temel bir değerdir.

Sivil ölüme karşı en güçlü panzehir, görmezden gelmemek, susmamak ve yan yana durabilmektir. Çünkü bir gün sıra bize geldiğinde, bizi hayatta tutacak olan şey, başkasının bize uzattığı el olacaktır.

Yargıyı siyasallaştırmak; sadece hukuku değil, bir milleti insan yapan bütün değerleri zedelemek demektir. Bu durum, bireyi içten içe çökertir, toplumu ise vicdansızlığa ve umutsuzluğa mahkûm eder.

Ruhsal derinlik, bireyin içsel zenginliğiyle şekillenir. Ancak bu zenginlik, toplumsal ilişkilerle beslenir, kimi zaman da onlarla çatışır. Varoluş, yalnızca kendi içine dönmek değil; aynı zamanda ötekinin varlığıyla sınanmaktır.

Her çocuk, çocukluğunu doya doya yaşamalı; toplumlar ise kendi geleceğine sahip çıkmalıdır. Çünkü bir çocuğun parmaklarına yüzük değdiğinde, yalnızca bir hayat değil, bir vicdan da kırılır.

Ruh sağlığı, sadece ilaçla çözülebilecek bir patoloji değil. Bireyin toplumsal, duygusal ve varoluşsal bağlamı içinde ele alınması gereken çok yönlü bir süreçtir. Bu nedenle, ruh sağlığı profesyonellerinin haklarını tanımlayan ve güvence altına alan kapsamlı bir Ruh Sağlığı Meslek Yasası, yalnızca meslek gruplarının değil, tüm toplumun yararına olacaktır.

Toplumsal cinsiyet gibi temel kavramların savunulması, yalnızca bir hak mücadelesi değil; aynı zamanda bireylerin ruh sağlığı, sosyal barış ve eşitlik için de hayati bir adımdır.

Boşluk duygusunun ardında birçok sebep yatabilir: hayatta anlam ya da amaç eksikliği, ani değişimler, kayıplar ya da artık tatmin edici gelmeyen alışkanlıklar…

Bu 1 Mayıs’ta, yalnızca mevcut sorunları değil, birlikte kuracağımız daha adil, daha sağlıklı bir geleceği de konuşuyoruz.

Yasal düzenlemelerin keyfi ve öngörülemez bir şekilde oluşturulması, bireyleri belirsizlik, korku ve güvensizlik içinde bırakır.

Hukukun üstünlüğü, sadece toplumsal barışın değil, bireysel refahın ve insanlığın en temel gereksinimlerinden biridir.

Toplumsal eşitlik, sadece bireylerin refahını değil, toplumsal yapının sağlıklı bir şekilde varlığını sürdürebilmesi için de temel bir gerekliliktir.

Bireyin özgürlüklerinin kısıtlanması, onun özne olarak varlık gösterme kapasitesini doğrudan zedeler.

Adalet, her bireyin yaşamına doğrudan dokunan bir ilkedir. Sadece yasalarla değil, ahlaki bir değer olarak da benimsenmelidir.

Hayatımızın anlamı, önceden belirlenmiş bir kaderde değil, bizim yaptığımız seçimlerde saklıdır.

Sevdiğimiz insanı gerçekten özgür bırakabiliyor muyuz, yoksa onu kendi beklentilerimiz doğrultusunda şekillendirmeye mi çalışıyoruz?

Kontrol edebildiklerimizle edemediklerimiz arasında çizgi çekmek, hayatı daha anlamlı ve dengeli bir şekilde yaşamanın anahtarlarındandır.

Kaygı, Rollo May'e göre insanın varoluşunu anlamlandırma sürecinde kritik yer tutan bir deneyimdir.

Otantiklik, kişinin gerçek benliğini ortaya koyarak, ötekilerden bağımsız kendi duygu ve düşüncelerine uygun eylemlerde bulunması.